ΑΤΙΘΑΣΑ ΝΟΗΜΑΤΑ

Γράφοντας, ανάμεσα σε παραγράφους, περιγραφές, κείμενα, ξεφεύγουν κάτι μικρές σκέψεις, κάτι λέξεις, κάτι μικρά ατίθασα νοήματα που θέλουν να εισχωρήσουν στη ζωή μας, στο μυαλό μας και να κάνουν την επανάστασή τους. Έτσι λοιπόν σε μια ξεχασμένη σελίδα μέσα στον Η/Υ μου ανακάλυψα αυτές τις μικρές προτάσεις και σας τις αποκαλύπτω. Τραβώ ένα λευκό αέρινο ύφασμα πάνω από τα μισοτελειωμένα μου κείμενα και μοιράζομαι μαζί σας τις μικρές αυτές σκέψεις αποκαλύπτοντας τις παράλληλα στον καλοκαιρινό αέρα και τα καυτά μεσημέρια μας…….

Δε ξέρω αν αξίζει να κοιτάμε συνεχώς μπροστά! Είναι σαν το τρένο, όταν κοιτάς συνεχώς αν πλησιάζει ο επόμενος σταθμός χάνεις απίθανα τοπία, εικόνες, σκηνές καθημερινότητας που είναι δική σου! Την αφήνεις να τρέχει με ταχύτητα και την προσπερνάς, και όταν φτάσεις στον επόμενο σταθμό διαπιστώνεις ότι δεν είναι ο τελευταίος.

Όταν θέλεις να κρίνεις κάποιον άλλον, αν δε διαθέτεις τις αντίστοιχες εμπειρίες, πιθανόν να πέσεις στην παγίδα της υποκειμενικότητας, που είναι ένα λάθος μονοπάτι προσέγγισης.

Όταν αυτό που νιώθεις είναι τεράστιο μέσα σου, όταν οι σκέψεις σε κλειδώνουν σε ατέρμονες στροφές γύρω από τον εαυτό σου, τότε ήρθε η ώρα που πρέπει ν’ ανοίξεις τα παραθυρόφυλλά σου και να μιλήσεις, να καταθέσεις στην ακοή κάποιου άλλου αυτό που μέσα σου στριφογυρίζει!

Η διάθεση μας, η κριτική μας, οι απόλυτες απόψεις μας, πολλές φορές οριοθετούν αρκετές γραμμές που θα θέλαμε να αφήνουμε ατέρμονες!

Μη κλείνεις την πόρτα σε καλά και κακά. Άφησέ τα όλα να περάσουν από μέσα σου! Αποδέξου τα. Όλα κάποτε τα έζησες. Τα επέλεξες και σε επέλεξαν. Σου άφησαν κάτι μικρό ή μεγάλο. Ότι σου συμβαίνει ευπρόσδεκτα να το δέχεσαι, είναι δικό σου, σκέψεις, συναισθήματα. Μη φοβάσαι! Ένα ρητό λέει «να φοβάσαι το φόβο» Όταν δε φοβάσαι όλα είναι θετικά, δημιουργικά, τα καλά και τα κακά, τα σωστά και τα λάθη!

Και η απελπισία ευπρόσδεκτη είναι! Όλα καλώς να έρθουν, για να σε προβληματίσουν., Δεν έχουν δύναμη πράξεων αν εσύ δεν τους τη δώσεις. Αν έχεις συνειδητοποιήσει ποιος είσαι, τι επιθυμείς και τι πιστεύεις, δεν πέφτεις, δεν αφήνεσαι!

Είναι άτιμο πράγμα οι καλές αναμνήσεις ……. Απόλαυσέ το γιατί σου ανήκει!

Το καλύτερο από όλα στο τέλος μιας προσπάθειας, μιας επιδίωξης, μιας ολοκλήρωσης ενός στόχου είναι να διαπιστώνεις ότι αυτό που έκανες ήταν ότι καλύτερο μπορούσες. Όχι η καλύτερη λύση, αυτήν κανείς δεν τη ξέρει. Ίσως μόνο ο Θεός. Αυτός γνωρίζει όλες τις επιλογές μας σε κάθε φάση της ζωής μας, από τη χειρότερη μέχρι την καλύτερη και εκεί καλούμαστε να επιλέξουμε αυτό που εμείς μια δεδομένη στιγμή θεωρούμε το καλύτερο για μας.

Δεν υπάρχουν σωστά και λάθη! Μόνο επιλογές των οποίων αναλαμβάνουμε τις ευθύνες! Μην αποφεύγεις τις συνέπειες των πράξεων σου.

Οι περισσότεροι από μας βάζουν οι ίδιοι μάσκες μπροστά στα μάτια τους ελπίζοντας πως αυτό που έβλεπαν και δεν τους άρεσε, θα αλλάξει. Όμως διαπιστώνουν ολοένα και περισσότερο ότι αυτό που έχουν πραγματικά, κάτω από τη μάσκα, παραμένει το ίδιο!

Δε μπορείς να αδιαφορείς για κάτι που ζητάς να αλλάξει! Η αλλαγή είναι πάντα ένα βήμα που δε θέλει μόνο θάρρος αλλά και πολλές άλλες προϋποθέσεις, βασανιστικά αναπόφευκτες να επιτευχθούν, που πολλές φορές η διαδικασία τις οδηγεί στο να φυλακίζουν σκέψεις και επιθυμίες που ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που κινούνται και υπάρχουν γύρω μας είναι σκιές του εαυτού τους!

Όλοι μας έχουμε μέσα μας τις καλύτερες προϋποθέσεις, το θέμα είναι πόσο θέλουμε να γνωρίσουμε αυτό που μέσα μας ζει και αρνούμαστε να ακούσουμε την ανάσα του, που έχει φλόγα που δεν αφήνουμε να μας ζεστάνει, να μας κάψει, που υπάρχει και θα υπάρχει αιώνια περιμένοντας να το ανακαλύψουμε! Εκεί ένας άνθρωπος που πορεύεται στο πλάι μας μπορεί να μας βοηθήσει, να μας οδηγήσει ένα βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση του εαυτού μας. Είναι όμως δύσκολο. Γιατί όλοι μας γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε με την ψευδαίσθηση της εξουσίας πάνω στον άλλο, της κτητικότητας, της ματαιοδοξίας.

Κολλάμε σε αδιέξοδα επειδή νομίζουμε ότι είναι ευκολότερο να βρούμε σανίδες σωτηρίες από το να παλέψουμε δυνατά με τα κύματα.

Θα καταλάβεις ότι όλα πάνε καλά σε σένα όταν δε θα έχεις ανάγκη από κανέναν να σε εμψυχώσει και όταν θα νιώθεις έτοιμος να δείξεις και εσύ πράγματα που πρέπει να μάθουν οι άλλοι για τη ζωή. Τότε θα νιώσεις απίστευτα δυνατός και οι άλλοι τότε θα νιώσουν πραγματικά τυχεροί που σε γνώρισαν.

Όταν φτάνεις στο στόχο σου και όλα έρχονται όπως τα θέλεις τότε είναι που αναρωτιέσαι αν πραγματικά τα θέλεις ή ήταν το όνειρο που ήθελες περισσότερο από την πραγματοποίησή του!

Μπορεί κάποιος να σου αποκαλύψει ένα δρόμο που έχεις μέσα σου και αγνοούσες, αλλά μετά την αποκάλυψη πρέπει να ακολουθήσει η προσωπική, δική σου, ανακάλυψη. Αυτό το δρόμο εσύ πρέπει να τον περπατήσεις μόνος σου και το πώς θα τον περπατήσεις πάλι μόνος σου πρέπει να το επιλέξεις.

Να ζούμε για το τώρα, για την καρδιά και την ψυχή μας, να ζούμε για τις στιγμές μας γεμάτες!

Η ζωή μας μοιάζει με εκείνες τις αυτόματες ηλεκτρικές πόρτες στα πολυκαταστήματα. Πόρτες που προλάβαμε προτού κλείσουν. Πόρτες που αφήσαμε να κλείσουν. Πόρτες που δε προλάβαμε και έκλεισαν πριν φτάσουμε

Η αμφιβολία σου παίζεται μέσα σου, χάνεις χρόνο όσο της δίνεις χώρο!

Οτιδήποτε σε κάνει να αμφιβάλλεις και να προβληματίζεσαι προσπάθησε να το δεις σαν υποθετική εκδοχή και όχι σα πιθανή πράξη.

Η υπέρβαση του δικού μας εαυτού είναι η μοναδική, δική μας αλήθεια!

Να κοιτάξεις βαθιά στη ψυχή σου, να προσπαθήσεις να αγγίξεις την απολυτότητα του ανένταχτου εαυτού σου, να φωτίσεις το βλέμμα σου με τη ματιά των άλλων και να πιστέψεις ότι γνώρισες τον πραγματικό άνθρωπο μέσα σου!